TRIANGULAR μOS jest najmniejszym na świecie systemem operacyjnym z interfejsem graficznym (w wersji na Commodore PET wymaga on tylko 4 KB RAM, zaś na VIC-20 5 KB). Jest napisany w 100% w BASIC-u i jak dotąd jest wydany na Commodore PET, VIC-20, C64, CBM-II, Plus/4 oraz C128. Działa on zarówno na realnych komputerach, jak i emulatorach, jest oczywiście darmowy i dostępny na mojej stronie.
Ale zacznijmy od początku.
Gdy w 2016 roku wróciłem na dłużej do świata komputera mojej młodości, Commodore 64, zająłem się pisaniem BASICowych programów, także na inne ośmio-bitowce Commodore. Moją uwagę przykuł PET ze względu na 4 KB w minimalnej konfiguracji. Po napisaniu na nim kilku programów oraz DOS-a do zarządzania dyskiem z moimi programami (takie prapoczątki μOS), postanowiłem spróbować napisać najmniejszy system operacyjny z interfejsem graficznym – tak narodził się pomysł na TRIANGULAR μOS – jako fun projekt i takie osobiste wyzwanie czy zdołam zmieścić system okienkowy w tych 3 KB pamięci dostępnych dla
O ile pierwsza wersja 1.00 BETA była wzorowana na Windows 1.0-3.0 oraz 95, o tyle nowsza 1.00 zaczęła nawiązywać w kilku elementach do Windows 11: nazewnictwo niektórych elementów, Start Menu pośrodku paska zadań, nowy BIOS w stylu UEFI, DOS stał się CMD (od Command Promt) itd. Wersja 1.00 wprowadzała też rejestr systemu oraz plik z kluczem co pozwala m.in. uruchamiać μOS z dowolnej stacji dysków (od #8 do #11).
Kolejne wersje rozwijały mały krokami ten system jeszcze na PET (w tym dodały plik konfiguracyjny zastępujący plik z kluczem, nowe funkcje, kolejne programy, lekkie zmiany wyglądu i kolejne poprawki), by końcu przenieść μOS na VIC-20, a później na C64 czy C128. Wracałem potem kilka razy do wersji na PET-a, aby ją unowocześnić w miarę możliwości, chęci i czasu. W tamtym początkowym okresie pisana była ona bezpośrednio na emulatorze VICE, a ostanie wersje były już rozwijane za pomocą CBM prg Studio. Cały system mieści się w 4 KB RAM. Oczywiście nasuwają się 2 pytania: jak to się zmieściło w tak małej ilości pamięci oraz o jakim interfejsie graficznym mówimy, skoro PET ma tylko tryb tekstowy?
TRIANGULAR μOS 1.09 na Commodora PET-a zajmuje w istocie ponad 40 KB, jednak jest podzielony na 25 mniejszych programów, które wczytują się kolejne po sobie lub mogą wracać do poprzednich. Działa to trochę jak strona internetowa, gdzie pulpit to taka strona startowa, z której można dostać się do innych części systemu.
Wskaźnik myszy, jak i cały system, jest stworzony w trybie tekstowym z użyciem zastawu znaków PETSCII. Operuje się nim za pomocą klawiatury (klawisze 2,4,6,8 poruszają myszką, a klawiszem 0 [zero] się klika). Ponadto użycie PETSCII nadaje każdej wersji charakterystycznego dla danego komputera wyglądu.
System uruchamia się przez BIOS, który sprawdza komputer, a w jego menu możemy zmienić czas, boot drive i podglądnąć konfigurację naszego PETa. W samym interfejsie graficznym oprócz paska zadań z czasem i logiem TRIANGULAR, które uruchamia proste Start Menu, jest pulpitu z ikonkami. Jedną z nich jest folder This PET z dwoma programami Disk oraz CMD. Pierwszy pokazuje zawartość dysku i umożliwia uruchamianie programów. CMD służy do bardziej zaawansowanego zarządzania dyskiem za pomocą komend i oprócz podglądania zawartości dysku i uruchamiania programów, może też usuwać, kopiować pliki lub zmieniać ich nazwę oraz formatować dysk.
Ze Start Menu, dostępnego z paska zadań można zamknąć system, czyli wyjść do BASICA, zrestartować go czy wejść w opcje Settings. gdzie oprócz wyświetlania czasu i możliwości jego zmiany, można także zmienić deseń tapety pulpitu z pięciu wzorów oraz zapisać te ustawienia do pliku konfiguracyjnego za pomocą przycisku Apply. Wydaję się mało, jednak jest to dużo więcej niż ustawienia w wersji 1.00 BETA, w których można było zmienić tylko czas.
Folder Office jest o tyle ciekawy, że występuje tylko w wersji na PET i posiada 4 nie-okienkowe programy biurowe:
Ostania ikona na pulpicie uruchamia Monitor, bardzo prosty program do zarządzania pamięcią. Oprócz uruchamiania programów maszynowych czy zmiany pojedynczych komórek RAM, może też wypełniać obszar pamięci daną wartością, kopiować dany jej obszar czy pokazywać jej wartości.
W istocie system ten jest w większości nie-okienkowy. Oprócz 3 okienek folderów, które nie są interaktywne i mogą tylko uruchamiać kolejne programy (lub wrócić do pulpitu) wszystkie aplikacje są zwykłymi BASIC-owymi programami, oczywiście poza trochę bardziej interaktywnymi ustawieniami Settings.
TRIANGULAR μOS 1.09 był wydany w sierpniu 2023 i zawiera obraz dysku 5.25” .d64 oraz folder z plikami systemowymi. Do tego dołączone są instrukcja w języku angielskim oraz plik z paletą, którą można zastosować w emulatorze VICE do zmiany na fioletowy, biało-czarnego w gruncie rzeczy obrazu PET-a. System obsługuje każdy typ Commodore PET (każdy KERNEL oraz ilość RAM od 4 do 32 KB), o ile posiada on 40 kolumnową wyświetlacz.
Dostępny jest także SDK (Software Development Kit) w skład którego wchodzą wszystkie pliki z kodem źródłowym w formacie .bas każdego programu oraz plik konfiguracyjny uos.cfg. Do tego pusty dysk systemowy oraz lista plików na dysku systemowym i rozpiska rejestru systemowego w formacie arkuszy Excel.
Wersja na VIC-20 zaczęła się od wydania 1.10, która jest chyba najważniejszą w całej historii systemu, gdyż wprowadziła wiele zmian, nowych programów oraz rozwiązań, które znajdują się w μOS do dziś. Sam okres jej tworzenia (luty-lipiec 2022) był wspaniałą przygodą i wspominam go bardzo miło. Działa ona na VIC-20 z najmniejszą ilością pamięci (5 KB RAMu czyli 3.5 KB dla BASICa). Dostała ona, jak inne wersje poprawki (1.11 w sierpniu 2023 roku), które korygują główne błędy, ujednolicają nazewnictwo plików i aktualizują dokumentację.
Oprócz tego, że wersja na VIC-20 korzysta z 8 kolorów (co charakterystyczne tekst wyświetlany jest w 22 kolumnach) i klawiszy funkcyjnych dostępnych na komputerze VIC-20. Wprowadzona została koncepcja dysku roboczego (work disk): kiedy mamy dodatkową stację dyskietek, można ustawić oddzielny od dysku systemowego dysk roboczy, w którym to program Words zapisuje pliki. Opcja ta dostępna jest w menu BIOS oraz Settings.
TRIANGULAR μOS na VIC-20 jest obsługiwany tylko za pomocą joysticka i może poruszać się diagonalnie (tzn. góra i lewo jednocześnie). System poszedł dużo dalej w kwestii interaktywności okienek, gdzie nie jedno, ale większość z nich jest responsywna i to w dużo większym stopniu niż dotychczas. Ustawienia Settings oferują opcję zmiany czasu, dysku roboczego oraz numeru urządzenia drukarki (#4 - #7) za pomocą interaktywnych przycisków pokazujących, który dysk jest wybrany a które są dostępne. Przycisk Apply zapisuje ustawienia, a Colors przechodzi do okna, w którym można wybrać 8 wzorów tapety pulpitu, jej odwróconą lub nieodwróconą wersję, czy jeden z 8 jej kolorów oraz kolor paska Title bar, co daje łącznie ponad 670 kombinacji wyglądu systemu (wobec zaledwie 5 w przypadku PETa).
Program Disk jest najbardziej interaktywnym programem okienkowym w μOS (został później backportwany do PETa, która ma interfejs bazujący na Words - już nie okienkowy). Program do zarządzania dyskiem CMD także oferuje trochę więcej opcji niż na PET.
W miejsce Office mamy folder Apps, w którym obok trochę bardziej rozszerzonych Words i Monitor znajduje się już okienkowy kalkulator Math oraz program muzyczny Synth, który może grać na 4 dostępnych głosach równocześnie. Do powrotu do pulpitu np. z kalkulatora Math, służy przycisk na pasku stanu ze strzałką skierowaną do góry - pozwala to ominąć folder Apps.
Folder z grami Games zawiera napisaną przeze mnie SimCity oraz Star Wars (inna wersja niż na PET), Breakout (inna wersja niż na PET) oraz Need4VIC – bardzo przyjemna gra wyścigowa stworzona przez Fabrizio Caruso.
TRIANGULAR μOS obsługuje VIC-20 z każdą ilością pamięci: od nierozszerzonej 5KB maszyny po największe rozszerzenia RAMu. I tak wersja 1.11 działa z najmniejszą ilością pamięci (i oczywiście na wyższych). Wersja 1.16 wymaga co najmniej 3 KB rozszerzenia, 1.17 - 8KB, 1.18 - 16KB, zaś 1.19 wymaga 24KB dodatkowego RAMu. Wersje z wyższym numerem różnią się stopniem skonsolidowania kodu, głównie w centralnym programie GUI. Wersje powyżej 1.16 mają bardziej rozbudowany kalkulator Math (co nie było możliwe na 5KB maszynie), jednoliniowe komendy w CMD i Monitor oraz inne drobne dodatki. Najwyższa wersja 1.19 dodaje nowe ekrany ładowania oprócz standardowego: żółty Restart i czerwony Shut Down. Prawie cały system jest zatem zintegrowany (oprócz gier), ale z racji na powolny interfejs dysku w VIC-20 bez turboloadera ładuje się aż 1.5 minuty!
TRIANGULAR μOS został przeniesiony na Commodore 64 i wydany jako 1.20 z pewnymi poprawkami. Oprócz obsługi 40 kolumnowego i SID jest w zasadzie funkcjonalnie podobny do wersji 1.15 na VIC-20 (np. obsługuje tylko 8 kolorów). Na uwagę zasługuje fakt, że oferuje 3 nowe gry stworzone przez Romana Wernera: Taxi Taxi, Chuck's Challenge and Life Raft Rescue, które są już zawarte w programie GUI, tym samym cały system ma już tylko 3 pliki (BIOS, plik konfiguracyjny oraz GUI z całym systemem).
Wersja 1.25 (wydana w październiku 2022) wprowadzała najważniejsze od czasu 1.10 zmiany w μOS. Okna rozłożone są już na całym 40 kolumnowym ekranie. Settings ma dwie zakładki: System i Graphics zamiast dwóch okien. Ta ostatnia oferuje już 16 kolorów tapety oraz 2 razy więcej jej wzorów. Mało tego wskaźnik myszy zrobiony jest z duszka, a zegar miga wraz z postępującymi sekundami. Jednak bardziej ciekawe zmiany wprowadzone zostały „pod maską”: nie tylko wyświetlanie okien jest trochę szybsze i odbywa się bez migania, ale przede wszystkim został wprowadzony pierwszy element API nazywający się BASICALLY – a jest nim generator okienek. Jest to prosty podprogram, który rysuje okno na podstawie podanych zmiennych (program wywołujący musi co prawda dorysować resztę jak ikonki, przyciski, tekst itd. - ale i tak jest spory postęp względem poprzedniej metody).
Ponadto wprowadzone są liczne usprawnienia w kodzie, które oprócz oszczędności kodu, poprawiają szybkość systemu. Edytor teksu Words jest rozszerzony o kolejne funkcjonalności jak czyść linię czy kopiuj lub wklej oraz wprowadzanie tekstu jest trochę szybsze. Co ciekawe wprowadzony został też schowek i można przenosić liczby pomiędzy Words i kalkulatorem Math. Program muzyczny Synth chociaż operuje tylko na jednym głosie, to jest bardziej rozbudowany i może zmieniać charakterystykę głosu. Rozwiązane są też konflikty duszków w grach.
Rok później we wrześniu 2023 pojawiła się ostatnia wersja na C64 – 1.27, która jest bardziej aktualizacją, podobną do tych jakie mały miejsce na PET czy VIC-20. Oprócz zmiany nazewnictwa plików oraz mniejszych poprawek dodaje ona zrobione z fioletowego duszka logo TRIANGULAR na pasku zadań oraz nową grę: Star Wars. Jest to wersja znana z PET-a, teraz w kolorze i zaprzęga SID do efektów dźwiękowych. Tym samym wersja na Commodore 64 ma stały zestaw gier (SimCity i Star Wars), który mają też wszystkie wersje μOS na inne 8-bitowce Commodore. Niemniej jednak z powodu braku miejsca w pamięci RAM, Chuck's Challenge jest dodany jako osobny program (extra dostępne z poziomu CMD czy Disk). Tak więc BASIC-owy TRIANGULAR μOS dochodzi do granic możliwości na C64.
Jednak to nie koniec serii 1.2x, gdyż są jeszcze wydane wersje na CBM-II oraz Plus/4. CBM-II jest chyba najbardziej egzotyczną 8-bitową maszyną Commodora, która była oferowana. Ma nie do końca wydajny system zarządzania pamięcią wraz z procesorem 6509 na czele. Sprzedawane były dwie wersje: tańsza 40 kolumnowa z VIC-II i droższa z biało-czarna 80 kolumnowa. Mało też jest informacji na temat tych komputerów takich jak mapa pamięci itd. Na szczęście strona Davida Vinera dostarczyła mi cenne informacje i pozwoliła na powstanie μOS na ten komputer.
Co do samego μOS 1.28 (wydany w październiku 2023) to działa on tylko na 40 kolumnowym CBM-II serii 500, napędzanym przez chipy VIC-II oraz SID. Z uwagi na małą ilość wolnej pamięci musiałem zrezygnować z duszków. Zatem wskaźnik myszy działa podobnie jak na VIC-20 czy w 1.20 na C64 – jest zrobiony ze strzałki PETSCII. Oprócz SimCity i Star Wars przeniesionych z 1.27, dodane są kolorowe wersje Snakes i Lunar Land z wersji na PETa. Z racji przestarzałego i wolnego BASICa 4.0 system działa zauważalnie wolniej niż na C64. Na plus zasługuje dosyć szybka stacja dysków (w porównaniu ze standardową szybkością C64 i VIC-20).
TRIANGULAR μOS 1.29 obsługuje Plus/4 czyli najwyższą wersję komputera serii TED z 64 KB RAMu. W porównaniu do C64 ma on okrojone zdolności dźwiękowe oraz nie obsługuje duszków. Na plus jest 121 kolorów, ulepszony BASIC 3.5 z dodatkowymi komendami graficznymi, dźwiękowymi czy obsługującymi dysk, plus ma dobre zarzadzanie pamięcią czy dwukrotne przyspieszenie procesora w czasie, gdy układ graficzny rysuje ramkę. Interfejs stacji dyskietek jest jak w CBM-II dosyć szybki. μOS tak samo nie oferuje tutaj większych nowości, choć na uwagę zasługują 2 nowe gry (oprócz oczywiście standardowych SimCity i Star Wars): iPong stworzony przez FeCO and LCD Race przez Roepipi - obie wykorzystują 121 kolorów. Poza nową wersją kolorystyczną i adaptacją kilku komend nowego BASICa, system pozostał bez zmian, poza dwoma downgrade'ami: kalkulator Math jest obsługiwany tylko za pomocą wskaźnika myszy (możliwość wprowadzania liczb i działań za pomocą klawiatury jest wyłączona) oraz Synth jest uproszczony do poziomu możliwości muzycznych układu TED.
Ostatecznie chociaż wszystkie te wersje od 1.27 do1.29 są prawie identyczne, to jednak wersja na C64 jest bardziej dopracowana (grafika - duszki, lepszy dźwięk czy selekcja gier). Wszystkie one bazują na wersji 1.25.
Nie inaczej jest z wersją na Commodore 128. Warto przyjrzeć się bliżej samemu komputerowi, bo nie jest to tylko C64 z 128 KB RAM. C128 to taki 2xC64, czyli: 2x RAMu, 2xCPU (które są 2x szybsze), 2x układy graficzne. Do tego 3 tryby działania oraz 4x większy BASIC 7.0 (z 2x większą ilością komend). Zarządzanie pamięcią w tym BASICu działa bez zarzutu - niemniej sprawia ono wraz z większą ilością funkcji, że BASIC jest dwa razy wolniejszy w stosunku do C64.
Pomimo, iż C128 dysponuje zaawansowanym, 80 kolumnowym, 16 kolorowym układem VDC z własną pamięcią graficzną, to jednak brak obsługi duszków powoduje, że μOS wykorzystuje tylko VIC-II (który na domiar złego działa tylko w trybie 1 MHz). Zdecydowanie na plus zaskakuje bardzo szybki interfejs dyskowy. W 5.25” stacjach dyskietek 1570 (170 KB jak w 1541) i 1571 (do 340 KB) jest 5 razy szybszy niż napęd 1541, zaś 3.5” 1581 (800 KB) jest 10 razy szybsza od 1541, a zatem o rząd wielkości. Z tego powodu μOS na C128 wydawany jest tylko na nośnikach 3.5” (choć można używać go z innymi napędami).
TRIANGULAR μOS na Commodore 128 podzielony jest na dwie serie: 1.3x i 1.4x. Pierwsze wydanie 1.30 (jako beta) nastąpiło zaraz po wydaniu 1.25 w październiku 2022 i początkowo miało tylko obsługiwać komendy BASICa 2.0 i być punktem wyjściowym dla adaptacji dodatkowym komend w kolejnych wydaniach. Niemniej jednak niestabilność tego rozwiązania sprawiła, że ostateczna wersja 1.30 zarządza duszkami już z poziomu komend BASICa a nie PEEK i POKE. Wersja ta finalnie ma też tylko jedną grę SimCity, gdyż pozostałe ciężko byłoby przenieść na C128.
Seria 1.3x skupia się zatem na konwersji kodu dotychczas pisanego w standardzie BASICa 2.0 do BASICa 7.0. Tak więc grafika obsługiwana jest za pomocą nowych komend. To samo z obsługą joysticka, dźwięku czy innych obszarach jakie oferują komendy takie jak np. WINDOW czy DO…LOOP. Dodatkowo kod jest dużo bardziej zoptymalizowany i przejrzysty. Chociaż BASIC w 1 MHz trybie 40 kolumnowym jest dwa razy wolniejszy niż na C64, to użycie nowych komendy i optymalizacje sprawiają, że poruszanie myszą jest znacząco szybsze od μOS na C64.
Ostatecznie pojawiają się 3 nowe gry: Crab In New York, która jest BASICową adaptacją jej assemblerowej wersji, którą napisałem jeszcze w 2017 i idealnie pokazuje ona możliwości BASICa 7.0: posiada 7 ruchomych duszków i działa bardzo szybko dzięki funkcji automatycznego ich przesuwania. Do tego całkiem nowe Star Wars (już mojego autorstwa), które korzysta z duszków oraz Treasure Chamber, napisana przez Fabrizio Caruso.
Najbardziej zauważalną zmianą jest możliwość przenoszenia okien. Oprócz tego wskaźnik myszy może mieć także symbol przenoszenia okna czy klepsydrę. Logo Start Menu i paski w logo loadera są teraz zrobione z duszka. Wprowadzone są też zmiany jak nowszy system nazw plików, folder System Disk czy aranżacja ikon na pulpicie. Jedną z najważniejszych zmian jest wprowadzenie BASICALLY API Jump Table, która stosuje jednolite numery linii w GOTO/GOSUB przywołującego funkcje składające się na μOS, co w założeniu pozwala łatwo przenosić programy użytkowników do nowszych wersji μOS. Program Template służy prostszemu projektowaniu aplikacji i łatwo obrazuje ich funkcjonowanie w μOS. Wersja 1.36 jest najbardziej rozbudowaną klasyczną wersją systemu (serie 1.0x do 1.3x) z ponad 40.6 KB głównym plikiem GUI (co daje łącznie 3 pliki).
Serii 1.4x oprócz zastosowania nowego motywu kolorystycznego, przede wszystkim dzieli system (program GUI) na więcej programów. I tak Words, Synth oraz gry są osobnymi programami wczytywanymi z dysku. Dodatkowo dane duszków są teraz przechowywane w plikach .res, które są ładowane do pamięci duszków. Tak odchudzone GUI jest dwa razy mniejsze, przez co jest szybsze, nie mówiąc już o 2-4 krotnym wzroście szybkości działania owych oddzielonych aplikacji. W miejsce Treasue Chamber pojawia się autorska gra wyścigowa GP Brazil (tym samym wszystkie programy są mojej produkcji).
Nowością jest też nowe Start Menu (pierwszy raz zmienione od wersji 1.00) oraz to, że BASICALLY API generuje elementy GUI takie jak ikonki, tekst labels czy przyciski, które teraz można łatwo przywoływać z programów.
Po raz pierwszy został zmieniony układ Settings – z 2 zakładkowego (wprowadzonego w 1.25 – a sięgający jeszcze wersji 1.10) na 4 zakładkowy: dawna zakładka Graphics podzielona została na Desktop z opcjami zmiany pulpitu oraz Window z nowymi opcjami zmiany kolorów elementów okna. Z poziomu zakładki Mouse można zmieniać kolor i szybkość myszy oraz przypisany Joy port (1 albo 2). Przycisk Default w każdej tej zakładce przywraca domyślne ustawianie danej zakładki.
Od teraz błędy BASICA obsługiwane są przez Purple Screen of Death (PSoD) oraz podobny do niego Black Screen of Death BSoD w BIOSie, który pokazuje szczegóły błędu oraz daje możliwość ponownego uruchomienia programu albo robi soft-reset komputera. Po raz pierwszy od wersji 1.10 dodano nową opcję w BIOSie: zmianę Joy porta, a także usprawniono system komunikatów o błędach.
Kolejną znaczącą zmianą jest wprowadzenie do API kompletnych message boxów (OK oraz Yes/No), które nie tylko rysują te elementy GUI, ale i obsługują ich logikę. W 1.43 po raz ostatni wykorzystywany jest standardowy dla C128 zestaw znaków PETSCII.
W najnowszej wersji 1.44 wydanej w lutym 2024 pojawił się nowy zestaw znaków: μPETSCII-256. Jest to całkiem nowy zestaw 256 znaków bazujący na zestawie znaków małe+duże litery ze zmienionymi znakami graficznymi na te z zestawu duże litery+grafika, które są wykorzystywanie przy rysowaniu GUI z dodatkiem kilku całkiem nowych znaków jak © (copyright) i μ (micro). Line w znakach graficzny są grubości jednego piksela (jak w PET czy VIC-20) zamiast dwóch w C64/128 czy Plus/4. Połączenie ich z dużymi i małymi literami bardzo wyszczupla i upiększa system.
Oprócz tego poza dalszymi usprawnieniami, Message boxy są bardziej dopracowane i działają bardziej sprawnie, niektóre ikonki są odświeżone oraz jest dostępne aż 21 wzorów deseniu pulpitu (zmienianych w zakładce Desktop w Settings). SDK dodaje narzędzie do edycji zestawu znaków. Z powodu zmian w program Template w paru miejscach nie jest on jednak kompatybilny z wersją 1.43 i starszymi.
Na dzień dzisiejszy pracuję nad TRIANGULAR μOS 1.45. Ta wersja obiera za cel stabilność i już ma poprawioną większość błędów. Mało tego zaimplementowane są poprawki w μPETSCII-256 oraz nowe zestawy fontów, które od teraz można zmieniać. BASICALLY API dodało listę wyboru do GUI. Najczęstsze komendy w CMD i Monitor można wywoływać za pomocą klawiszy funkcyjnych. Program Font do zmiany znaków graficznych jest rozszerzony o m.in. funkcje kopiowania, czyszczenia czy odwracania znaku.
W tym wydaniu μOS dostanie taż nowe i zamienialne kształty wskaźnika myszy, całkiem nowy program Synth, lepszy system obsługi dźwięków w systemie i grach, nowy program do edycji duszków i wiele innych funkcji i usprawnień. Będzie to zatem duży update.
W kolejnej wersji 1.46 planuję dodać obsługę graficznych bitmap (główne wykorzystanie to ekrany tytułowe gier) oraz wielo-oknienkowość (nie mylić z wielozadaniowością). W wersji 1.47 skupię się zaś na stabilności całego systemu, więc nie będzie wielu usprawnień za to wiele bugfixów. To będzie prawdopodobnie ostatnia wersja na Commodore 128.
Po niej przyjdzie czas na serię 1.5x, która będzie wydana głównie z myślą o C65 (powinna też być kompatybilna z MEGA65) i będzie obsługiwać 80 kolumnowy ekran (80x25 / 640x200). Po 2-3 szybkich wydaniach przeniosę mój system na MEGA65 w serii 1.6x. μOS będzie kompatybilny tylko z MEGA65 i obsługiwać nowy tryb 80 kolumn na 50 wierszy (640x400). Starał się będę tutaj wykorzystać do pełna wszystkie możliwości BASICA65 i tego komputera.
Ostatecznie wraz z wersją 2.00 zacznie się proces dodawania i konwertowania kodu do języka maszynowego. Będzie to ostatni etap rozwoju TRIANGULAR μOS, gdzie planuje przeistoczyć go hybrydę BASIC-ML. Ostatecznym celem tego systemu jest stworzenie przemyślanej retro platformy GUI, gdzie μOS będzie obsługiwał wielozadaniowe programy napisane w BASIC jak i ML. Być może będę go wtedy chciał z powrotem downportować na starsze wersje komputerów Commodore.